DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN

PENGENALAN.

Dasar Kebudayaan telah diwujudkan di negara ini adalah bertujuan untuk menjaga perpaduan di Negara ini.Hal ini adalah kerana Sesebuah negara yang mempunyai masyarakat majmuk seperti Malaysia tentu tidak akan dapat lari daripada menghadapi pelbagai masalah sosial dan perpaduan. Oleh sebab perpaduan amat penting dalam memupuk semangat nasionalisme dan kenegaraan, sudah tentulah negara-negara yang menghadapi masalah ini akan cuba mencari jalan untuk menyelesaikan sebarang keretakan dan konflik perkauman di negara masing-masing.Di Malaysia,masalah yang kerap diperkatakan berhubung dengan perpaduan ialah masalah polarisasi.Walaupun negara kita telah mencapai kemerdekaan sejak tahun 1957, namun persoalan dan masalah pembentukan kebudayaan kebangsaan masih menjadi satu perkara yang ditinggalkan untuk dibincangkan oleh para pengkaji budaya. Perbahasan tentang Dasar Kebudayaan Kebangsaan sering diadakan, terutamanya di kalangan para ahli politik, badan-badan dan pertubuhan-pertubuhan tertentu yang ada hubungan dengan kebudayaan. Harapan negara untuk menyatupadukan masyarakat melalui kebudayaan kebangsaan adalah tidak mustahil asalkan rakyat Malaysia sanggup menerima kebudayaan kebangsaan sebagai kebudayaan setiap kaum di negara ini.

APAKAH ITU DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN?

DASAR :- Menurut Kamus Dewan Bahasa dan Pustaka, dasar dapat didefinisikan sebagai suatu  pertimbangan (cara, sisitem dan lain-lain) yang pokok, bukan sesuatu, asas, prinsip atau teras.

KEBUDAYAAN :-Kebudayaan merupakan seluruh cara hidup sesuatu masyarakat atau seluruh aspek pemikiran dan tingkahlaku manusia yang diwarisi dari satu generasi ke generasi yang lain melalui proses pembelajaran.

KEBANGSAAN :-Maksud Kebangsaan merupakan suatu perasaan atau semangat cinta dan taat setia yang  mendalam terhadap bangsa dan tanah air.

LATAR BELAKANG.

Dasar Kebudayaan Kebangsaan (DKK) merupakan satu dasar kebangsaan yang disusun dengan persetujuan semua pemimpin mewakili kaum utama di Malaysia, bertujuan mengikat rakyat Malaysia kepada satu dasar yang sama. Dasar Kebudayaan Kebangsaan ini telah dirangka pada 1971. Apa yang dilihat oleh DKK mengenai kebudayaan ialah merupakan keseluruhan cara hidup manusia. Ia berperanan penting dalam proses pembangunan negara di Malaysia di mana keperibadian Malaysia harus dipupuk dalam usaha-usaha yang dijalankan ke arah meningkatkan pembangunan sosioekonomi dan politik. Ini sudah tentunya memerlukan penggembelengan tenaga dan penglibatan semua lapisan masyarakat dalam satu proses yang berterusan. Bagi sebuah negara yang mempunyai masyarakat berbilang kaum seperti di Malaysia, proses pembentukan kebudayaan nasional memerlukan perancangan yang teliti dan rapi supaya dapat melahirkan cara hidup yang bersifat keMalaysiaan. Perancangan kebudayaan ini harus menentukan sifat-sifat yang baik, mulia dan utama bagi pembinaan bangsa dan ketahanan negara.

KEPENTINGAN KEBUDAYAAN KEBANGSAAN.

• Berperanan penting dalam proses pembangunan negara di Malaysia di mana keperibadian Malaysia harus dipupuk dalam usaha-usaha yang dijalankan ke arah meningkatkan pembangunan sosioekonomi dan politik. Ini sudah tentunya memerlukan penggemblengan.

• Bagi sebuah negara yang mempunyai masyarakat berbilang kaum seperti di Malaysia, proses pembentukan kebudayaan nasional memerlukan perancangan yang teliti dan rapi supaya dapat melahirkan cara hidup yang bersifat keMalaysiaan.

• Perancangan kebudayaan ini harus menentukan sifat-sifat yang baik, mulia dan utama bagi pembinaan bangsa dan ketahanan negara.

OBJEKTIF DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN.

• Mengukuhkan perpaduan negara menerusi satu corak kebudayaan nasional.
• Memupuk dan memelihara keperibadian kebangsaan yang tumbuh dari satu kebudayaan kebangsaan.
• Memperkaya dan meningkatkan nilai-nilai kehidupan kemanusiaan dan kerohanian yang seimbang dengan pembangunan sosioekonomi.

STRATERGI DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN.

1. Pemulihan, pemeliharaan dan pembangunan kebudayaan ke arah menguatkan asas-asas Kebudayaan Kebangsaan melalui usahasama penyelidikan, pembangunan, pendidikan, pengembangan dan perhubungan budaya.

Strategi ini dilakukan dengan membuat akta untuk pemeliharaan dan pembangunan kebudayaan. Antara akta yang telah diwujudkan disini ialah:-

         Akta Warisan Kebangsaan 2005 bertujuan untuk memberi perlindungan kepada semua aspek warisan secara menyeluruh dan bersepadu yang sebelum ini tidak ada dalam mana-mana perundangan persekutuan dan negeri. Akta ini merangkumi skop yang lebih luas merangkumi aspek Warisan Budaya (cultural heritage), Warisan Semula-jadi (natural heritage) termasuk Warisan Ketara (Tangible Heritage) dan Warisan Tak Ketara (intangible heritage).

2. Meningkat dan mengukuhkan kepimpinan budaya melalui usaha-usaha membimbing dan melatih peminat, mendokong dan menggerak kebudayaan seluas-luasnya sebagai jentera pembangunan yang berkesan.

    Pelaksanaan strategi ini dilakukan oleh berberapa kementerian yang terlibat, ia tidak bergantung kepada Kementerian Penerangan,Komunikasi Dan Kebudayaan Malaysia semata-mata, tetapi ia turut disertai oleh Kementerian Belia Dan Sukan, Kementerian Pelancongan Malaysia, Jabatan Warisan Negara, Jabatan Kebudayaan Dan Kesenian Negara dan pelbagai agensi kerajaan yang melaksanakan pelbagai aktiviti yang menyentuh kebudayaan. Contoh yang boleh kita ambil disini ialah Kementerian Belia Dan Sukan di bahagian Pembangunan Rakan Muda itu sendiri, dimana dibahagian Rakan Muda ini mempunyai tujuh gaya hidup dan antaranya ialah Rakan Seni Budaya yang banyak memberi aktiviti dan latihan serta pengenalan kebudayaan kepada masyrakat amnya dan terutamanya kepada para belia contoh aktiviti yang dilakukan oleh Rakan Seni Budaya ialah seni tari, bermain muzik tradisional, dan mendekati program intergrasi nasional.

3. Mewujudkan komunikasi yang berkesan ke arah kesedaran kebangsaan, kenegaraan dan nasionalisme Malaysia.

      Bagi strategi ini pula ialah dilaksanakan didalam RMKe 8 dan RMKe 9 seperti yang dinyatakan diatas. Mewujudkan komunikasi ini juga dilakukan melalui media massa dan media cetak mengenai kesedaran kebangsaan, kenegaraan dan nasionalisme Malaysia, contohnya disini ialah apabila media massa membuat kempen mengenai kebudayaan dan menunjukkan keharmonian negara yang mempunyai pelbagai budaya , bangsa dan agama dapat hidup bersama dan penuh dengan harmoni, malah ia menyemai semangat menghormati budaya bangsa lain.

4. Memenuhi keperluan sosiobudaya

Perbezaan dan kepelbagaian sosiobudaya sukar untuk dinafikan dalam sebuah Negara seperti Malaysia yang lahir dari kelompok masyarakat yang berbilang etnik iaitu Melayu, Cina, dan India yang menjadi majoriti terbesar serta kaum pribumi Sabah dan Sarawak serta orang asli dan kaum – kaum lain menjadi kaum minoriti. Setiap etnik membawa sosio-budaya yang berbeza yang diwarisi dari nenek - moyang yang terdahulu.

Bagi mencapai objektif Dasar Kebudayaan Kebangsaan, strategi memenuhi keperluan sosiobudaya telah disentuh, dimana keperluan ini dipenuhi melalui berberapa aspek antaranya ialah aspek agama, disini kita lihat dimana malaysia terdiri dari penduduknya yang berbagai keturunan dan menganuti berbagai agama, khususnya agama Islam, Buddha, Hindu, Tao dan Nasrani atau atau Kristian, di samping lain-lain sistem kepercayaan yang diamalkan oleh berbagai kumpulan etnik yang terdapat di negara ini. Di bawah Perlembagaan Persekutuan, Islam adalah agama rasmi di Malaysia, sementara agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan bebas. Dari aspek bahasa pula, walaupun bahasa rasmi yang digunakan di negara ini ialah Bahasa Malaysia atau Bahasa Melayu tetapi bahasa-bahasa berbagai kaum dan suku kaum yang lain adalah bebas digunakan seperti bahasa Cina dan Tamil. Bahasa Inggeris merupakan bahasa kedua dan digunakan dengan meluasnya di bidang-bidang perdagangan dan perindustrian. Kerajaan juga telah menggalakkan pekerja hotel dan ahli-ahli perniagaan yang berkaitan dengan sektor pelancongan dan perhotelan supaya mempelajari lain-lain bahasa antarabangsa.

Seterusnya bagi aspek perayaan pula kita melihat disini adalah  penduduk malay yang berbilang kaum menyambut pelbagai perayaan sepanjang tahun. Di negara ini, musim perayaan adalah masa untuk bergembira dan menjalin persahabatan serta muhibah antara kaum. Setiap kali perayaan, semua rakyat tanpa mengira keturunan, turut serta memeriahkan suasana dengan kunjung-mengunjungi antara satu sama lain. Oleh itu, upacara 'rumah terbuka' adalah satu suasana yang tidak asing lagi di hari-hari perayaan. Contohnya disini bagi yang menganut agama islam mereka akan menyambut perayaan iaitu iaitu Hari Raya Puasa, Hari Raya Haji dan Maulidul Rasul.Walaupun islam adalah agama rasmi bagi malaysia ini tidak bermakna agama lain tidak boleh menyambut perayaan mereka, maka dengan itu sosiobudaya mereka dipenuhi dengan membenarkan mereka meraikan perayaan mereka tanpa menyentuh sensitiviti agama lain. Maka dengan itu kaum cina dapat merayakan Tahun Baru Cina pada hari pertama di dalam bulan pertama kalendar Cina pada bulan Januari atau Februari setiap tahun bagi penganut agama Hindu pula,mereka akan meraikan  Deepavali atau perayaan Cahaya pada bulan Aippasi mengikut kalendar keturunan Tamil Oktober dan November. Bagi agama kristian mereka akan meraikan perayaan Krismas pada bulan November iaitu pada 25 December.

Kesemua ini memnunjukkan bahawa keperluan sosiobudaya setiap kaum dipenuhi dan dihormati, malah dengan adanya pelbagai kumpulan etnik di negara malaysia ia telah mewarnai kebudayaan di negara ini dengan lebih harmoni dan sejahtera.

5.  Meninggikan taraf dan mutu kesenian.

Usaha melakukan strategi bagi meninggikan taraf dan mutu kesenian dinegara ini ialah pihak kerajaan telah memberi beberapa peruntukkan kepada bahagian yang mempertahankan kesenian kebudayaan. Berikut adalah Perbelanjaan Dan Peruntukan Pembangunan Bagi Program Kebudayaan, Kesenian Dan Warisan, 2001-2010;

PERLAKSANAAN DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN

• Usaha-usaha itu dicapai melalui aktiviti-aktiviti pembangunan, persembahan seni oleh Kompleks Budaya Negara sebagai pengelola dan urusetia perhubungan kebudayaan antarabangsa, Majlis Kebudayaan Negeri, khidmat nasihat bagi mengukuhkan pertubuhan-pertubuhan kebudayaan dan kerjasama dengan badan-badan antarabangsa.
• Di samping Kementerian Kebudayaan Kesenian dan Pelancongan, penglibatan pihak lain juga adalah penting dalam pelaksanaan dasar ini.
• Mereka termasuklah Kementerian-kementerian dan Jabatan-jabatan Kerajaan Pusat, Kerajaan-kerajaan Negeri, badan-badan berkanun dan pihak swasta serta pertubuhan-pertubuhan kebudayaan
• Peranan Kementerian/Jabatan, Kerajaan-kerajaan Negeri dan badan-badan berkanun yang lain adalah sama penting dalam melaksanakan strategi dasar ini di dalam pengurusan harian dan pelaksanaan dasar-dasar semasa.
• Peranan pihak swasta dan pertubuhan-pertubuhan kebudayaan kian diperlukan di mana badan-badan ini boleh memainkan peranan menjalankan usaha pembinaan dan kemajuan kebudayaan di peringkat organisasi masing-masing dan seterusnya membiayai penajaan program atau projek-projek kebudayaan.

PENUTUP


       Masyarakat Malaysia sudah mempunyai adat dan budaya yang tersendiri, tetapi kenapa kerajaan masih mahu mewujudkan suatu adat dan budaya baru bagi mencerminkan identiti dan keperibadian Malaysia yang seragam? Adakah dengan budaya dan adat kaum-kaum yang sedia ada di Malaysia tidak cukup untuk mencerminkan identiti negara? Bagi mewujudkan identiti yang seragam, ia mestilah seiring dengan kesanggupan pelbagai kaum untuk hidup bersama di Malaysia, dan kita tidak perlu menyatakan bahawa ia perlu dilakukan, penyeragaman identiti dan keperibadian kebangsaan ini perlu dilakukan. Antara kepentingan masyarakat Malaysia disatukan melalui adat dan budaya kebangsaan ialah untuk melahirkan satu cara hidup masyarakat Malaysia yang mempunyai pelbagai bangsa, agama, budaya dan bahasa pertuturan tetapi dapat hidup dalam ikatan ukhwah yang begitu kukuh, berganding bahu, bertimbang rasa dan penuh dengan sikap toleransi antara satu sama lain. Penyeragaman identiti dan keperibadian berbagai-bagai etnik adalah perlu untuk rakyat Malaysia hidup bersatu padu dan aman daripada persengketaan serta kucar-kacir,maksudnya disini identiti dan keperibadian yang seragam ini akan membolehkan perpaduan nasional berlangsung dengan lebih utuh lagi.

Penggubalan dan pelaksanaan dasar ini, meskipun masih lagi baru usianya namun pembentukan identiti nasional dan perpaduan kaum dan nilai murni Islam telah pun dilaksanakan. Adalah didapati bahawa pencapaian ke arah ini telahpun jelas kelihatan semenjak ia mula diterapkan. Identiti kewarganegaraan dan adat Malaysia pada hari ini boleh didapati didalam perayaan-perayaan antarabangsa dan juga di dalam kegiatan seni sukan dan perayaan pelbagai kaum di Malaysia sama ada secara rasmi atau tidak rasmi. Secara ringkas bolehlah dikatakan aspek adat yang menjadi teras identiti dan keperibadian negara Malaysia telah dapat diterima dan diikuti secara beransur-ansur oleh setiap golongan rakyat Malaysia. Namun demikian pelaksanaannya pasti rumit dan tidak akan dapat dicapai dalam masa yang singkat. Kesedaran dan kefahaman yang luas akan dapat membantu mencapai hasrat dan cita-cita pelaksanaan ini kerana dengan keinsafan itu sahaja adat yang membentuk identiti dan keperibadian kebangsaan akan dapat dibezakan dengan adat yang bersifat kesukuan atau perkauman. Identiti dan keperibadian yang dipupuk itu akan mencirikan sifat-sifat persamaan yang melampaui batas-batas suku kaum dan akan memperlihatkan keperibadian kebangsaan Malaysia itu sendiri sebagai sebuah negara yang merdeka dan bermaruah.